Gedicht

De ruimte van het hart

(ALLEN) Het gaat niet om hoe ik heet

Of waar ik vandaan kom

Het gaat om wat ik voel

En waar mijn hart ligt

 

(KHADIJA) Ik heb veel kanten

maar welke maken de vierkant compleet?

 

Hoe meer ik zoek

Hoe meer ik verwijderd raak

 

Hoe meer overtuigingen

Hoe meer aarzelingen

 

Ik kijk terug

Ik zie een klein meisje

dat een plek zoekt om te rebelleren

 

Ik kijk vooruit

Ik zie haar haar nieuwe land omarmen

 

Ze houdt haar stevig vast

Als een teken van leven

 

In een oogwenk is alles veranderd

De skyline tekent nieuwe grenzen

Smelten samen de mensen

 

Wie dacht dat we elkaar haatten?

Wat heeft iemand ooit gewonnen die niet lief kan hebben?

Voor niks geconcurreerd

Om de fragiele doos die in ons zit niet zichtbaar te maken

Wie dacht dat de rest als veertjes waren?

We wegen allemaal hetzelfde in een handvol

 

Hoeveel tijd is al verspild

in het zoeken naar de toekomst en het verleden in het nu?

Terwijl vrede niet in een tijd maar in ons woont

 

(ALLEN) Het gaat niet om hoe ik heet

Of waar ik vandaan kom

Het gaat om wat ik voel

En waar mijn hart ligt

 

(NACHOUA) Ik mag toch kiezen wat ik wil?

Waarom voel ik me verloren?

 

Duizenden gezichten om me heen

De mijne zie ik er niet tussen

Waarom kijk je zo boos?

De vraag hoor ik zo vaak

Dat ik erom moet lachen

Maar gaat het ze echt aan?

 

Is liefde nou hetzelfde voor iedereen

Of ben ik alleen in wat ik voel?

Zoekend naar een plek waar ik mezelf kan vinden

Bij de oorsprong ligt m’n levensdoel

 

Nieuwsgierigheid blijft me volgen

Verschillende antwoorden

Voor één enkele vraag

Ik weet niet meer

Welke is de juiste?

De waarheid heeft een nieuw gezicht

Lijkt anders dan vroeger

Maar is van binnen nog hetzelfde

Ook al zit ze in de harten

Van ieder ander mens

Blijven tranen het symbool van verdriet

En de glimlach het teken van vreugde

 

(NART) Liefde is uiteindelijk het slachtoffer van liefde

 

Makkelijk om roddels te geloven in de verte

Weglopen is onze eerste optie

We eindigen in een afgesloten bubble

Waar Den Haag niet meer te zien is

 

Verder op zoek

Naar een bubble in de bubble

De weg terug wordt steeds ondoorzichtiger

We houden wel van soortgelijke bubbles

 

Daarom zeg ik dat liefde

Uiteindelijk het slachtoffer van liefde is

 

Ieder met eigen filter

Een naald wordt een zwaard

Een druppel wordt een oceaan

Elke filter met eigen effect

 

We vinden onze fantasieën comfortabel

Sensationeler dan de realiteit

Onwenselijk maar niet onmenselijk

Ook vervreemding zit in onze natuur

Zo te zien is de ander

Het slachtoffer van onze fantasieën

 

(ALLEN) Het gaat niet om hoe ik heet

Of waar ik vandaan kom

Het gaat om wat ik voel

En waar mijn hart ligt

 

Collectief gedicht van Khadija Ibourk El Idrissi, Nachoua Douayry en Nart Alghabbach